Social Antimedia #13

by agitatsiasite

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ 22ΧΡΟΝΗ Π.

Στις 22 Ιουνίου 2016 στην Κόρινθο ένας ντόπιος 46χρονος επιτέθηκε σεξουαλικά σε δύο κοπέλες σε κεντρική πλατεία. Η μία από αυτές θεώρησε ότι ο άντρας πήγε να βγάλει μαχαίρι από την τσέπη του και η άλλη, η 22χρονη Π., έβγαλε ένα μαχαίρι που είχε στην τσάντα της για αυτοπροστασία και αμύνθηκε. Τελικά ο άντρας πέθανε και η 22χρονη προφυλακίστηκε για ένα χρόνο. Το δικαστήριο στις 27 Σεπτέμβρη 2017 την καταδίκασε σε 15 χρόνια και 4 μήνες για ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση , χωρίς να αναγνωρίσει ότι η κοπέλα βρισκόταν σε άμυνα απέναντι σε σεξουαλική επίθεση που δέχτηκε.

Πολλοί θα πουν ότι ήταν υπερβολική η αντίδρασή της ή «τι ήθελε και κρατούσε μαχαίρι;» Όλοι αυτοί βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου ,αφού η αντρική επιθετικότητα υπάρχει παντού και καθημερινά : σχόλια στον δρόμο, αγγίγματα , βρισιές ,επιθέσεις , ξυλοδαρμοί ,ένας βιασμός κάθε δυο μέρες (μόνο όσοι καταγγέλλονται). Μην ξεχνάμε την δολοφονία της Άννας Νικολάου όπου το 2005 σε κεντρική καφετέρια της Κορίνθου απάντησε σε σεξουαλικό σχόλιο ενός άντρα και εκείνος την ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου, Μήπως αυτοί που θεώρησαν υπερβολική την αντίδραση της 22χρονης Π., θα προτείναν στην Άννα (εφόσον βέβαια είχε αυτή τη δυνατότητα) να μην κάνει τίποτα να προστατέψει τη ζωή της και τη σωματική της ακεραιότητα; Θα της πρότειναν να περιμένει να δει που θα καταλήξει η σεξουαλική επίθεση που δέχτηκε; Μάλλον ναι. Κι αν η Άννα τελικά επιβίωνε βγάζοντας από την μέση τον άντρα-θύτη θα ζητούσαν την καταδίκη της θεωρώντας ότι αντέδρασε υπερβολικά.

Κάθε γυναίκα απαντάει στην αντρική επιθετικότητα είτε προχωρώντας πιο γρήγορα αν ακούσει κάποιο σχόλιο, είτε απαντώντας στις προσβολές και τις βρισιές, είτε κρατώντας τα κλειδιά στην χούφτα , είτε αμυνόμενη  και παλεύοντας σώμα με σώμα ενάντια στον βιασμό της είτε χρησιμοποιώντας ό,τι αντικείμενο βρει μπροστά της είτε ό,τι κρίνει εκείνη τη στιγμή. Όλα αυτά είναι τρόποι αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας και κάθε γυναίκα κρίνει ανάλογα με την περίσταση τι από αυτά θα επιλέξει να κάνει ανάλογα και με το πόσο έντονα αισθάνεται ότι απειλείται η ζωή της. Και σίγουρα αυτή η κατάσταση δεν θεωρείται «ήρεμη ψυχική κατάσταση».

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΝ «ΜΕΓΑΛΩΝ»

Δεν θα σχολιάζαμε την αντιπαράθεση κυβέρνησης-αντιπολίτευσης για το Noor-1 (το πλοίο που μετέφερε 1 τόνο ηρωίνης), αν ήταν απλά ένα συμβάν της ανιαρής πολιτικής επικαιρότητας και δεν είχε γενικότερο πολιτικό ενδιαφέρον. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιες παρατηρήσεις που αξίζουν να γίνουν.

Η αντιπαράθεση αυτή που αφορμή της υπήρξε η επικοινωνία του ψεκασμένου υπ.αμ. με κατηγορούμενο για την υπόθεση του Noor-1 που σκοπεύει να «τα ξεράσει όλα» για να σώσει το τομάρι του, ανασύρει στην μηντιακή επιφάνεια τον ανταγωνισμό μεταξύ των μεγαλοαφεντικών που συμβαίνει στα παρασκήνια με μεγάλη ένταση. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, η κυβέρνηση συριζα-ανελ φαίνεται να τα έχει σπάσει με τον εφοπλιστή που βρίσκεται πίσω από το καταραμένο βαπόρι, προσπαθώντας να εξυπηρετήσει άλλους μαφιόζους (ονόματα δε λέμε). Ενώ αντίθετα η νδ κατηγορώντας τον καμμένο κάνει προφανές ακόμα και σε τυφλούς ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα του παραπάνω εφοπλιστή. Αυτό φυσικά επιβεβαιώνει πως δεν είναι οι πολιτικοί που κάνουν κουμάντο στους ανταγωνισμούς μεταξύ αφεντικών, αλλά ότι δουλεύουν για τα συμφέροντα της μιας ή της άλλης μερίδας αυτών. Καλή ανάρρωση λοιπόν στους πιστούς της παντοδυναμίας των πολιτικών…

FAKE NEWS: Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

Η διαστρέβλωση και η αποσιώπηση γεγονότων αλλά και το καθαρό ψέμα, αποτελούσαν ανέκαθεν εργαλεία της καθεστωτικής δημοσιογραφίας. Και όσοι είχαν τα μυαλά στα κεφάλια τους και πρόλαβαν το «λαμπρό» έργο της δημοσιογραφίας στην προ-υπολογιστών εποχή το ξέρουν καλά αυτό. Οπότε, προς τι το όλο σούσουρο που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια σχετικά με τα fake news;

Η αλήθεια είναι ότι το επάγγελμα του ρουφιάνου δημοσιογράφου έχει αλλάξει άρδην με την μαζική είσοδο των υπολογιστών στην καθημερινή ζωη. Γιατί, δίπλα στην παραδοσιακή μορφή της από-πάνω-προς-τα-κάτω δημοσιογραφίας, ήρθε να προστεθεί και η «από-κάτω»-προς-τα-πάνω τέτοια. Το γεγονός ότι ο καθένας θα μπορούσε να παράγει ειδήσεις με λίγα κλικ στον υπολογιστή του, χωρίς να διαθέτει τα εκατομμύρια για κάποιο παραδοσιακό μέσο «ενημέρωσης» (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα) χαιρετίστηκε σαν η «δημοκρατικοποίηση» της ενημέρωσης. Όμως η πραγματικότητα αποδείχτηκε πιο σύνθετη. Γιατί, με αυτόν τον τρόπο δίνεται η ευκαιρία σε σάπιες κοινωνικές αντιλήψεις (ρατσισμός, ομοφοβία, σεξισμος κ.ά.) να διαζέονται με μεγαλύτερη ταχύτητα και αποδοτικότητα από τους ίδιους τους φορείς τους, χωρίς μάλιστα τη ρετσινιά κάποιας «ακριβοπληρωμένης συστημικής πένας» Ενώ από την άλλη, απλά δημιουργώντας χιλιάδες fake προφίλ σε facebook, twitter κ.ά. έγινε εφικτό να οργανώνονται μαζικές εκστρατείες προπαγάνδας από πολιτικά κόμματα, επιχειρηματίες και άλλους καθεστωτικούς μηχανισμούς. Αναφέρουμα ενδεικτικά την προεκλογική εκστρατεία του Trump, των υποστηρικτών του Brexit όπως και την απόπειρα γερμανών φασιστών να χρεώσουν τις σεξιστικές επιθέσεις στην Κολώνια την πρωτοχρονιά του ’16 στους μετανάστες. Και φυσικά, όλη αυτή η παραγωγή ενημερωτικών σκουπιδιών (ψεύτικων ή αλλοιωμένων) αποτελεί χρήσιμο καύσιμο για τις μηχανές της παραδοσιακής δημοσιογραφίας, που ήρθε να αγκαλιάσει τη νέα αυτή συνθήκη.

Τώρα βέβαια, για τους εκ των υστέρων αποστόλους της ¨αλήθειας» στο internet, η χρησιμοποίηση αλγορίθμων που θα εντοπίζουν τα fake news θεωρείται λύση. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν πρόκειται να φέρει τα πάνω-κάτω στην εγκυρότητα της σύγχρονης «ενημέρωσης» αφού οι λόγοι για την παραγωγή ψευδών ειδήσεων παραμένουν υπαρκτοί. Αλλά το βασικότερο είναι ότι, οι υποστηρικτές της λύσης (θέλουν να) αγνοούν πως οι αλήθειες δεν είναι ζητημα ψηφιακής λογικής. αλλά ζήτημα βαθιά πολιτικό.